Prvi projekt za kolegij i crkvu napravio je Serafino Fabrini, talijanski isusovac i arhitekt. Kamen temeljac položen je 1662. godine, a gradnja je prekinuta zbog velikog potresa koji je zadesio Dubrovnik 1667. godine. Potres je omogućio otkup zemljišta po prihvatljivoj cijeni što je isusovcima, koji su otpočetka imali financijskih poteškoća, omogućilo širenje na veće područje i gradnju crkve kakva je bila u tradiciji njihova reda.
Konačno, početkom 18. st. je sagrađena crkva prema projektu istaknutog arhitekta Andree Pozza, a i dovršene su zgrada kolegija i samostana. Kompleks samostana i kolegija nalazio se s jugoistočne strane s obzirom na crkvu, a povezivalo ih je unutrašnje dvorište. Oko crkve i kolegija formiran je trg na koji se s razine grada prilazi monumentalnim stubištem Pietra Passalacque. Uz to stubište je poslužilo kao izvrsna poveznica mreže gradskih ulica, te donjeg dijela grada s povišenim dijelom pod zidinama.
